In de nacht van zondag op maandag werden we wakker van een klagelijk geluid dat van buiten kwam. Moedergevoelens ontwaakten en Eveline spoedde zich met een zaklamp de donkere nacht in. Na een half uurtje kwam ze terug met het verhaal dat er bij onze buurman enkele heel jonge poesjes, goed beschermd door braamstruiken, lagen te schreeuwen.
We dachten dat moederpoes misschien op jacht was en hebben ze in eerste instantie laten liggen maar toen ze maandagmorgen nog steeds aan het schreeuwen waren werd het tijd voor actie.
Gewapend met een snoeischaar hebben we ons een weg geknipt naar het poezennest waar helaas al enkele dode kittens lagen. Twee kittens leefden nog maar één ging dood in onze handen en de ander was ook al ernstig onderkoeld en uitgedroogd. Gauw mee naar binnen genomen, zo goed mogelijk opgewarmd en met een spuitje wat melk met water gegeven, langzaam kwam er weer wat leven tevoorschijn. Nu, na een dag (en nacht) om de drie uur voeden en verzorgen lijkt het een stuk beter te gaan, hopelijk redt hij het...
Abonneren op:
Posts (Atom)